Believe in Destiny

Start

Zofia Dzieniszewska - zapiski

Pairing: Harry/Severus

Kimy m�wi�a�, �e chcia�a� przeczyta� to, co teraz pisz�. Mam narazie prolog i pierwszy rozdzia�. Teraz jestem w po�owie drugiego. Chyba, �e nie b�dzie ci si� chcia�o czyta�, bo d�ugie ;p. Ale jakby kto� by� ch�tny to zapraszam.

Znowu mnie wzi�o na Snarry ;D

Prolog

M�czyzna sta� w k�cie ze skrzy�owanymi na klatce piersiowej r�koma. Cie� okrywa� jego sylwetk�, podczas gdy wszyscy inni trzymali si� w zbitej grupie, �ciskaj�c Ch�opca-Kt�ry-Prze�y�. On nie mia� zamiaru do nich do��czy�. Wola� pozosta� w ukryciu i cicho przeczeka� te ckliwe chwile. Mo�na by powiedzie�, �e ca�kiem mu obce. Mimo, �e na jego twarzy tak uparcie tkwi�a maska zoboj�tnienia, to w oczach da�o si� dostrzec niepok�j. Mo�liwe, �e za pi�� minut jego �wiat ulegnie ca�kowitej zmianie. Nie by� pewien, czy jest na to got�w. Przez lata zastanawia� si� nad pewnym aspektem i je�li mia� racj�, a rzadko kiedy si� myli�, to ju� za moment przyjdzie mu zmierzy� si� z czym� gorszym, w jego mniemaniu, ni� walka z Czarnym Panem. O Merlinie! Za jakie grzechy da� si� w co� takiego uwik�a�?

Patrzy� teraz niewidz�cym wzrokiem, jak sylwetka ch�opaka robi si� przezroczysta, a� w ko�cu zupe�nie znika. M�czyzna przy�apa� si� na tym, �e obgryza paznokcie, czego nie mia� w zwyczaju robi�. Gdyby kto� go teraz zobaczy�... Wola� nie my�le� o s�owach, jakie przytoczy�by mu w tej chwili ten zapchlony kundel Black. Musia�o z nim by� naprawd� �le. To pewnie z przepracowania. Chocia� i to usprawiedliwienie mu nie wystarcza�o. Mo�e lepiej uczyni�by, gdyby opu�ci� to pomieszczenie zanim smarkacz wr�ci. A mo�e bardziej adekwatnie by�oby powiedzie� wr�c�?

M�czyzna postawi� krok w stron� schod�w, gdy pomieszczenie rozb�ys�o nagle �wiat�em, a na �rodku pokoju pojawi�y si� dwie postacie. Pierwsz� z nich by� starszy czarodziej z d�ug� mlecznobia�� brod� i b��kitnymi oczami �agodnie spogl�daj�cymi spod okular�w po��wek. Towarzyszy� mu ch�opak o kruczoczarnej, rozwichrzonej czuprynie. Intensywna ziele� rozgl�da�a si� teraz desperacko po ca�ym pokoju, a� w ko�cu natrafi�a na ukryt� w cieniu sylwetk�. Oczy starszego czarodzieja rozwar�y si� szeroko, a plecy zla� zimny pot.

Merlinie, on wie!

Musia� st�d uciec. Nie m�g� powstrzyma� nat�oku my�li, kt�re bezustannie i z coraz wi�ksz� si�� wali�y do bram jego �wiadomo�ci. Szybko odwr�ci� wzrok i uda� si� schodami w g�r�, do swojej sypialni. Czarne szaty zatrzepota�y niebezpiecznie, jakby w niemym prote�cie. Musia� by� teraz sam i przeanalizowa� sytuacj�, w kt�rej si� znalaz�. R�wnie dobrze nic si� jeszcze nie sta�o. To by�o zwyk�e spojrzenie. Mo�e wcale nie chodzi�o o to? A jednak co� w tych oczach m�wi�o, �e jego najgorsze przeczucia w�a�nie si� sprawdzi�y.

Ten g�wniarz! Zawsze musi komplikowa� �ycie i doprowadza� do sza�u!

Ju� dawno nie by� tak rozstrojony. W jego umy�le na powr�t odtwarza� si� obraz tej zieleni, patrz�cej na niego tym wzrokiem. Tak jak wtedy… Nie! Nie chcia� tego pami�ta�! To by�o dwadzie�cia lat temu. By� wtedy m�ody. Dojrzewanie, hormony… Nie b�d� g�upi!

W umy�le m�czyzny rozgrywa�a si� teraz wojna sprzecznych uczu�. Ka�de mia�o co� do zakomunikowania i ka�de stara�o si� pozostawi� po sobie jak najwi�ksze pi�tno. Ka�dy normalny by zwariowa�.

Przesadzasz Severusie. Ch�opak nic nie wie. To tylko spojrzenie. Mo�e wcale nie patrzy� na ciebie? Po prostu musisz zachowywa� si� tak jak dot�d.

Faktem pozosta�o to, �e b��dem by�o p�j�cie tam.

Rozdzia� pierwszy

Rok 1977, lipiec

M�czyzna z �oskotem upad� na wybrukowan� uliczk�. Zakl�� pod nosem i chwyci� si� za �ydk�, czuj�c w tamtym miejscu przeszywaj�cy b�l. Szybko podci�gn�� nogawk�, zauwa�aj�c wbite w sk�r� szk�o. Z rany cienk� stru�k� s�czy�a si� krew. Spr�bowa� r�cznie usun�� od�amek, lecz zaraz porzuci� ten zamiar, cofaj�c d�o� i krzywi�c si� na twarzy. Si�gn�� do kieszeni po r�d�k� i wymrucza� par� nieskomplikowanych zakl��, po czym podni�s� si� na r�wne nogi, opuszczaj�c �lep� uliczk�, w kt�rej si� znalaz�. Doskona�y pocz�tek, panie Potter, skwitowa� w my�lach m�czyzna, wychodz�c na g��wn� ulic�.

Hogsmeade, jak zwykle w lecie, by�o miejscem przeludnionym. Zas�ug� t� przypisywa�o si� s�awie miasteczka, jako �e stanowi�o jedyn� miejscowo�� w Wielkiej Brytanii zamieszkan� wy��cznie przez czarodziej�w. Z tego powodu �ci�ga�y tu najr�niejsze, dziwaczne istoty, o czym Harry nie raz mia� si� okazj� przekona�. Pami�ta�, jak przyszed� tu kiedy� z Ronem do pubu Pod Trzema Miot�ami. Za du�o wypili, a Rudow�osy wda� si� w dyskusj� z przywdzianym w futro osobnikiem p�ci nieznanej, kt�remu spod r�kaw�w p�aszcza wystawa�y d�ugie, ��te i ostre szpony. Pami�ta� tylko, �e przyjaciel o ma�o nie odda� mu r�d�ki w zamian za wielkie, zielone jajo. Dobrze, �e Hermiona nie wybra�a si� wtedy z nimi do Hogsmeade, bo nie by� pewien jakby to wszystko si� dla nich sko�czy�o. Pewnie przez miesi�c prawi�aby im umoralniaj�ce wyk�ady.

M�czyzna przedziera� si� przez t�um, co chwil� b�d�c potr�canym. Musia� jednak przyzna�, �e mi�o by�o by� zwyk�ym obywatelem niewitanym zafascynowanymi krzykami „Czy to nie Harry Porter?!”, szczeg�lnie, �e jego reputacja ostatnio znacznie straci�a na warto�ci. Ludzie zaczynali w�tpi� w jego zwyci�stwo i przechodzili na stron� wroga.

Wychodz�c z miasteczka, Harry pod��y� kr�t� �cie�k� wiod�c� do pewnego zamku, b�d�cego wyznacznikiem jego podr�y. Z ka�dym krokiem zbli�aj�cym go do celu ogarnia�y go mieszane uczucia. Na pocz�tku czu�, �e jego misja jest jak najbardziej na miejscu, lecz teraz zaczyna� mie� w�tpliwo�ci. Szybko odrzuci� pesymistyczne wizje, przypisuj�c je najzwyklejszej w �wiecie tremie. A mo�e poczuciu winy, kt�re w tym momencie osi�gn�o swoje apogeum? Oszuka� wszystkich swoich najbli�szych. W imi� czego? W imi� k�amstwa, chciwo�ci i egoizmu. Kierowa� si� tylko swoj� niezmo�on� potrzeb� poznania. Nie bra� pod uwag� tego, �e przez jego g�upot� ca�y plan mo�e lec w gruzach.

Winszuj�, Potter. Twoja ignorancja i indolencja pozwoli�y w tak brawurowy spos�b pogrzeba� nadzieje czarodziejskiego �wiata na zwyci�stwo.

Ju� wyobra�a� sobie s�owa, kt�rymi Snape powita�by go tu� po jego powrocie. I w sumie, mia�by racj�. Harry doskonale zdawa� sobie z tego spraw�. Na pocz�tku wmawia� sobie, �e to nic takiego, �e po tym jak zaspokoi swoje marzenie od razu spe�ni misj�, kt�r� mu powierzono. Poza tym w tych czasach by� zupe�nie bezpieczny. Co z�ego mog�o si� sta�?

Nawet je�li chcia�by si� wycofa�, to nie m�g�. Za du�o ju� zrobi� w tym kierunku. Mimo �e ryzykowa� tym przedsi�wzi�ciem losy czarodziejskiego �wiata to musia�. Za du�o nocy sp�dzi� na przygotowywaniu w tajemnicy tego wszystkiego. Nie chcia�, aby ca�y jego wysi�ek poszed� na marne.

Wojna trwa�a. Jasna strona przegrywa�a, a Zakon nie wiedzia�, co robi�. Omal nie stracili Snape’a, jako szpiega, a Malfoy opowiedzia� si� w ko�cu po stronie Voldemorta, mimo usilnych pr�b przekonania go do siebie. Stracili wielu ludzi w skutek wszelakich potyczek, a to by� dopiero pocz�tek. Z tego co m�wi� Snape, Czarny Pan mia� w planach obj�cie Ministerstwa. Sprawy nie mia�y si� dobrze i wymaga�y natychmiastowej interwencji. Jedyn� nadziej� wi�zali z powrotem Dumbledora, co by�o niemo�liwe, gdy� ten nie �y�.

Zakon, dowiaduj�c si� o prototypie nowej wersji Zmieniacza Czasu, postanowi� go zdoby�. Harry do tej pory nie mia� poj�cia, jak uda�o im si� to zrobi�. Z tego co by�o wiadomo, by� to jedyny egzemplarz, wi�c mieli pewno��, �e na pewno nie dostanie si� on w r�ce poplecznik�w Voldemorta. Mog�oby to by� fatalne w skutkach. Na wszelki wypadek cz�onkowie Zakonu zniszczyli ca�� dokumentacj� na temat Zmieniacza.

Ulepszony Zmieniacz Czasu nie tylko pozwala� cofa� si� w czasie, ale i podr�owa� w przysz�o��. Niegdy�, by przenie�� si� do okre�lonej godziny trzeba by�o pokr�ci� dan� ilo�� razy klepsydr�, nie m�wi�c ju� o tym, �e na powr�t do czasu rzeczywistego musia�o si� czeka�. Teraz wystarczy�o pomy�le� czas, dat�, miejsce i potrz�sn�� pojemniczkiem z piaskiem. To samo tyczy�o si� powrot�w. To umo�liwia�o podr� nawet o lata wstecz.

Plan w wersji pierwotnej zak�ada�, �e Harry cofnie si� do lat, gdy ucz�szcza� na sz�sty rok w Hogwarcie, wtedy spotka si� z Dumbledorem i �wcze�niej wyja�niaj�c mu sytuacj� sprowadzi go do czas�w tera�niejszych. Po otrzymanej pomocy czarodziej mia� zosta� odes�any, by nie zmienia� biegu historii. W mi�dzyczasie Harry’emu wpad� do g�owy nieodpowiedzialny, w jego mniemaniu, lecz nazbyt kusz�cy pomys�, by z niego nie skorzysta�. W ferworze podniecenia nie dopuszcza� do siebie my�li, �e co� mog�oby p�j�� nie tak, i �e wcale nie b�dzie to takie �atwe, o czym przekona� si� ju� po fakcie dokonanym.

Harry postanowi�, �e bez niczyjej wiedzy cofnie si� do czas�w, gdy na si�dmym roku uczyli si� w Hogwarcie jego rodzice. Przez ca�e �ycie marzy�, by ich pozna�. Ustanowi� sobie za punkt honoru, �e obejmie stanowisko nauczyciela obrony przed czarn� magi�, wiedz�c, i� ci��y na nim kl�twa. �aden z nauczycieli nie naucza� tego przedmiotu d�u�ej ni� rok. Harry mia� pewno��, �e Dumbledor szuka teraz kogo� na to miejsce.

M�czyzna potkn�� si� o wystaj�cy konar o ma�o nie l�duj�c twarz� w ziemi.

Cholera!

Harry zakl�� w my�lach i r�k� przeczy�ci� czubek buta. Spojrza� przed siebie. Do zamku zosta�o mu jakie� dziesi�� minut drogi. Westchn�� i ruszy� przed siebie.

Na powr�t pogr��y� si� w kontemplacji. Zastanawia� si�, czy aby na pewno czego� nie przeoczy�. Posiada� fa�szywe dokumenty na nazwisko Miles Barthes. Je�li chodzi o kwesti� wygl�du, bo nie chcia� przecie�, by wszystko si� wyda�o i by kto� w przysz�o�ci kojarzy� osob� Barthesa z Harrym Potterem, zapu�ci� lekki zarost, w�osy, a tak�e zainwestowa� w co� takiego jak soczewki. Znalaz� w jakiej� ksi�dze zakl�cie na tymczasow� zmian� koloru oczu i zmieni� swoje na barw� niebiesk�. Teraz zaczyna� w�tpi� w to, �e to wystarczy. Przewidywa�, �e to wszystko mo�e si� �le sko�czy�.

Kiedy Hermiona i Ron zaproponowali mu swoj� pomoc przy sprawie sprowadzenia Dumbledora stanowczo odm�wi�. Musia� si� nie�le napracowa�, by przyjaci�ka nie zacz�a podejrzewa�, �e co� kombinuje. T�umaczy� jej, �e to za du�e ryzyko i nigdy nie wybaczy�by sobie, gdyby co� posz�o nie tak i utkn�liby w przesz�o�ci. Poza tym produkt nie by� nawet testowany. Zreszt� przy trwaj�cej wojnie ka�da para r�k si� liczy�a, a gdyby jego zabrak�o byliby potrzebni innym. W ko�cu da�a si� przekona�.

Z zadumy wyrwa� go m�ski, przyjazny g�os. Podni�s� wzrok i napotka� intensywnie spojrzenie niebieskich oczu. Nawet nie zwr�ci� uwagi, �e by� ju� u wr�t zamku.

– Pan w sprawie pracy, jak mniemam?

Harry zamruga� z niedowierzaniem. Czy ten cz�owiek musi zawsze o wszystkim wiedzie�?

Dumbledor by� taki, jakim go zapami�ta�. Mo�e troch� m�odszy. Zdecydowanie mia� mniej zmarszczek… i zmartwie�, doko�czy� w my�lach Harry. Jego mlecznobia�a broda i przyja�nie spogl�daj�ce spod okular�w-po��wek oczy nadawa�y mu usposobienie mi�ego staruszka. Ch�opak nie m�g� powstrzyma� szerokiego u�miechu, kt�ry rozla� si� na jego twarzy.

– Profesor Dumbledor – paln�� bezmy�lnie, zanim ugryz� si� w j�zyk.

– Ale� nie tak oficjalnie. Prosz�, m�w mi Albus. Zawsze uwa�a�em, �e moje nazwisko mnie postarza – rozpromieni� si� i gestem r�ki wskaza� na otwieraj�ce si� drzwi frontowe. – Zapraszam do mojego gabinetu.

Zamek nic si� nie zmieni�. Nawet dwadzie�cia lat temu by� taki sam. Mimo to, dziwnie by�o wej�� i nie zasta� korytarzy pe�nych rozbieganych i rozgadanych uczni�w. T�skni� za czasami, kiedy sam si� tu uczy�, kiedy to Hogwart by� najbezpieczniejszym miejscem. Mimo, �e na zewn�trz panowa�a wojna to chocia� w szkole mia� pozorne poczucie bezpiecze�stwa. Wszystko jednak zmieni�o si�, kiedy Dumbledor zgin��, i to w�a�nie z r�k Snape’a. Wtedy dosta� po�miertny list od dyrektora wyja�niaj�cy, jak� funkcj� w jego �yciu pe�ni� Mistrz Eliksir�w. Odczyta� go przy Ronie i Hermionie. Zaraz po przeczytaniu kawa�ek papieru ze wzgl�d�w bezpiecze�stwa spali� si� samoistnie. Mimo i� m�czyzna wzbudzi� w Harrym podziw, je�li chodzi o odwag� i nara�anie w�asnego �ycia, to nie wyczuwa�o si� ocieplenia stosunk�w mi�dzy nimi. Trudno by�o przekona� Zakon Feniksa o tym, i� Snape nie jest zdrajc�, jednak z pomoc� przysz�a im McGonagall, kt�ra r�wnie� otrzyma�a podobny list. Z bardziej okrojon� wersj�, z tego, co zauwa�y�.

Przemierzaj�c Hogwart Harry podziwia� jego pi�kno i bogactwo. Postacie z obraz�w pozdrawia�y go, a on odwzajemnia� to u�miechem. T�skni� za czasami, kiedy jeszcze nie rozpocz�o si� prawdziwe piek�o. Ludzie mieli wtedy spokojne �ycie. Przynajmniej tak to wygl�da�o od strony zewn�trznej.

Zanim si� obejrza� ju� siedzia� w fotelu przed biurkiem dyrektora, a on sam nalewa� mu herbaty.

Harry rozejrza� si� po gabinecie. Jego �ciany przyozdobione by�y w portrety dawnych dyrektor�w, z kt�rych obserwowa�y go teraz bacznie ich sylwetki. Dostrzeg� jak m�czyzna o szpiczastej brodzie i nieprzyjemnym wyrazie twarzy patrzy� na niego z pogard�. Ubrany by� w szaty barwy Slytherinu i jedwabne r�kawiczki. Nagle przypomnia� sobie, �e jego portret znajdowa� si� tak�e w domu Syriusza. Ojciec chrzestny opowiada� mu nieco o nim. Fineas Black by� podobno najmniej lubianym dyrektorem w historii Hogwartu.

Harry przypatrywa� mu si� jeszcze przez chwil�, po czym si�gn�� po herbat� i upi� z niej �yk. Podnosz�c wzrok napotka� na przeszywaj�ce spojrzenie Dumbledora. Nagle zrobi�o mu si� niezr�cznie g�upio. Dyrektor chyba to zauwa�y�, bo u�miechn�� si� do niego zach�caj�co i spyta�:

– A wi�c, jak si� pan nazywa?

– Pan wybaczy moj� nieuprzejmo��. Nazywam si� Miles Barthes – wyci�gn�� w jego stron� d�o�, a Dumbledor pochwyci� j� w pewnym siebie u�cisku.

– Wystarczy Albus.

Harry u�miechn�� si� niepewnie i si�gn�� do swojej torby, by wyci�gn�� sfa�szowane dokumenty. Po kr�tkiej chwili po�o�y� na biurku czarn� teczk�.

– Tu znajdzie pan wszystkie dokumenty i rekomendacje, kt�re pozwol� mi ubiega� si� o stanowisko nauczyciela obrony przed czarn� magi�… To znaczy Albusie – doda� pod wp�ywem spojrzenia starca.

To by�o dosy� dziwne przechodzi� z obcym sobie cz�owiekiem na ty, ale zwa�aj�c na to, �e dyrektor zawsze mia� dziwne usposobienie i z regu�y uchodzi� za ekscentrycznego, Harry przymkn�� na to oko.

Dumbledor wzi�� w r�ce teczk� i wyj�� z niej dokumenty. Harry modli� si� w duchu, by nie zauwa�y�, i� s� one podrobione. Wiedzia�, �e dyrektor nie by� g�upi, �mia�o m�g� powiedzie�, �e by� chyba najinteligentniejsz� osob�, z jak� mia� do tej pory do czynienia.

Dokumenty zdawa�y si� zupe�nie zaabsorbowa� Dumbledora, poniewa� od jakich� pi�ciu minut w pomieszczeniu panowa�a cisza, przerywana tylko szelestem przewracanych kartek. Harry zacz�� mie� podejrzenia, �e jego indolencja i tutaj da�a si� we znaki. Niestety nic nie m�g� ju� zrobi�. Czeka�, czuj�c jak stres, niczym paso�yt zagnie�d�a� si� w jego ciele coraz g��biej.

– Pobiera�e� nauki u Gilberta Warwicka? Niezwyk�e… Wybitny cz�owiek – powiedzia� nagle Dumbledor nie odrywaj�c wzroku od tekstu.

Harry prze�kn�� lin�. Troch� za g�o�no w jego mniemaniu, poniewa� Dumbledor spojrza� na niego znad okular�w po��wek i spyta�:

– Powiedz mi Milesie, w jaki spos�b pozna�e� Gilberta?

– Kiedy�, b�d�c w Dziurawym Kotle rozmawia�em ze znajomym na temat zakl�cia Patronusa. Wymieniali�my spostrze�enia na temat do�wiadcze� z nim zwi�zanych. Us�ysza� to w�a�nie profesor Warwick i przy��czy� si� do dyskusji. Na koniec zaproponowa� mi u siebie praktyki. Postanowi�em, �e przystan� na jego propozycj� – zako�czy� maj�c nadziej�, �e ton jego g�osu brzmi pewnie.

– Ach tak, Gilbert od zawsze mia� umi�owanie do takich miejsc.

Harry odetchn�� z ulg�. Mia� wszystko przygotowane na tak� ewentualno��. Wiedzia�, �e wspomniany wcze�niej Gilbert Warwick b�dzie mia� dzisiaj zawa� i Dumbledor nigdy nie wyci�gnie od niego prawdy. M�g�, wi�c czu� si� spokojnie. Pytanie tylko, czy jego plan by� na tyle dobry, by dyrektor tego nie zakwestionowa�.

– Masz znakomite rekomendacje – Dumbledor przewr�ci� kartk� na drug� stron�. – Gilbert pisze, �e wsp�praca z tob� przebiega�a mu bardzo dobrze. Wykazywa�e� si� profesjonalizmem, rzetelno�ci�, entuzjazmem i efektywno�ci�, a tak�e potrafi�e� dochodzi� do instruktywnych wniosk�w. Hmmm…

Dyrektor przerwa� wyw�d, by powr�ci� do lektury.

Harry zacz�� si� obawia�, czy czasem nie przesadzi� opisuj�c swoje umiej�tno�ci. Nie chcia� wyj�� na nienaturalnie uzdolnionego i wystawia� si� na piedesta�. Cokolwiek by si� teraz nie dzia�o musi sprawia� wra�enie pewnego siebie i wiedz�cego, czego chce, nawet je�eli tak nie by�o.

– Czy to prawda, �e umiesz wyczarowa� Patronusa?

Dumbledor uni�s� jedn� brew ku g�rze, jakby w oczekiwaniu na to, i� Harry wykona jaki� gest.

By� na to przygotowany. Przywo�a� do siebie wykreowane wspomnienie o rodzicach. Wyobrazi� sobie jeden wiecz�r sp�dzony z nimi tak, jakby nie by�o ca�ej tej wojny. Tak, jakby dalej �yli…

– Ekspecto Patronum!

Przed ich oczami z wielkiej kuli �wiat�a uformowa� si� jele�, kt�ry dwa razy obieg� gabinet, po czym usiad� przy fotelu Dumbledora i zacz�� powoli rozp�ywa� si� w powietrzu.

Przez chwil� panowa�a cisza, jakby dyrektor analizowa� co� dog��bnie. Co� by�o nie tak i Harry o tym wiedzia�.

Mo�e si� domy�la?

Pesymistyczne my�li przesz�y nagle przez jego g�ow�. Dyrektor nigdy tak d�ugo nie milcza� w jego obecno�ci.

Ale przecie� on nie wie kim jestem. Co wi�cej, mnie nawet nie ma jeszcze nie ma na �wiecie! Musz� si� uspokoi�. Najlepiej po tej rozmowie p�jd� poradzi� si� do Hermiony. Musz�…

Do �wiadomo�ci Harry’ego wkrad�a si� nagle przera�aj�ca my�l.

Jestem tu zupe�nie sam…

– Dobrze wi�c. Panie Barthes, witam w gronie pedagogicznym.

Z konsternacji wyrwa� go g�os Dumbledora. Podni�s� wzrok i ujrza� u�miech, kt�ry rozlewa� si� na twarzy dyrektora.

Mo�e nie wszystko sz�o tak zupe�nie �le?

– Milesie, czy masz jakie� baga�e?

Harry wskaza� na torb�, a dyrektor u�miechn�� si� ze zrozumieniem.

*

Harry zawsze zastanawia� si�, jak mieszkali nauczyciele Hogwartu. Nie tyle jak, co gdzie. Wiedzia� tylko, �e Snape musia� mie� swoje kwatery gdzie� w lochach, ale o innych nie mia� bladego poj�cia. To sprawi�o, �e kierowany ciekawo�ci�, niemal biegiem przemierza� szkolne korytarze. Nie zwraca� uwagi na zaciekawione spojrzenia postaci z obraz�w, cho� musia� wygl�da� naprawd� g�upio z tym u�mieszkiem, kt�ry rozla� si� na jego twarzy.

Dotar�szy do zniszczonych przez czas starych drzwi, znajduj�cych si� na pi�tym pi�trze przystan��. Wyci�gn�� w stron� klamki praw� d�o� i nacisn�� srebrn� r�czk�, a zawiasy natychmiast da�y o sobie zna�. Jego oczom ukaza� si� gabinet. Niemal od razu przekroczy� pr�g.

Gabinet nie by� zbyt obszerny, ale do�� przytulny. Pod oknem przys�oni�tym czerwon� kotar� znajdowa�o si� ma�e biurko, a tu� za nim wielki, obity w sk�r� fotel. �ciany przys�oni�te by�y rega�ami uginaj�cymi si� od nadmiaru ksi��ek. Rozejrza� si� uwa�niej. Nie zauwa�y� �adnej dekoracji, obrazu, wazonu, czegokolwiek. W sumie to odpowiada�a mu ta prostota, b�dzie musia� tylko zaopatrzy� si� w kilka niezb�dnych mu rzeczy.

Harry podszed� do drzwi znajduj�cych si� po lewej stronie pomieszczenia.

– Czekoladowe �aby.

Drzwi uchyli�y si� przed nim i ujrza� niewielki salon utrzymany w czerwonej tonacji. Naprzeciwko niego widnia� kominek, w kt�rym ju� kto� rozpali� ogie�. Na prawo znajdowa�o si� ma�e okno, a tu� pod nim niewielki stolik, przy kt�rym sta� fotel. Podszed� bli�ej i opad� na niego zag��biaj�c si� w jego mi�kkiej fakturze.

Jak dobrze by�o zapomnie� o wszystkim, chocia� na chwil�. Wiedzia�, �e by� nie w porz�dku wobec swoich bliskich, robi�c sobie a� rok wypoczynku, ale przecie� nie musi nikogo u�wiadamia�, �e tak w�a�nie post�pi�. Poza tym mia� du�o czasu na podszkolenie swoich umiej�tno�ci magicznych, a czas dawa� mu tak wiele mo�liwo�ci.

Czas. Co� czego nie mieli, a tak potrzebowali. Tutaj nie musia� si� o niego martwi�. Mia� go, a� ponad i wiedzia�, �e dobrze go wykorzysta.

W zamku znajdowa� si� dzia� Ksi�g Zakazanych i ju� wcze�niej ustanowi� sobie za cel sp�dzenia tam troch� czasu, a mo�e i zabrania paru ksi��ek? Nie, to by� z�y pomys�. Musia� my�le� trze�wo i rozwa�nie. Zreszt� teraz b�dzie mia� du�o czasu by zastanowi� si� nad tym co robi� dalej.

*

Harry po�wi�ci� blisko godzin� na rozpakowanie si�. Przed wyjazdem dostosowa� magicznie swoj� torb� tak, i� w �rodku mia�a ona pojemno�� wielkiej walizki. Wiedzia� jednak, �e b�dzie musia� uda� si� do Hogsmeade, by kupi� potrzebne mu podr�czniki, czyste pergaminy, pi�ra i inne tego typu akcesoria.

Po obiedzie mia� um�wione spotkanie z Dumbledorem. Mia� mu nieco bardziej przybli�y� jego prac� w Hogwarcie. Nie m�g� powiedzie�, �e nie stresowa� si� tym spotkaniem. Teraz ka�de spotkanie z Dumbledorem by�o mu nie na r�k�, wiedzia� jednak, �e tego nie da si� tak po prosto unikn�� i b�dzie musia� do tego przywykn��.

Westchn��, na�o�y� szat� zwisaj�c� z por�czy fotela, po czym uda� si� na obiad do Wielkiej Sali.

Szed� przez korytarze maj�c z�e przeczucia. Nie u�miecha�a mu si� wizja siedzenia przy jednym stole z lustruj�cym go wzrokiem Dubledorem, a tak�e innymi nauczycielami. W�a�ciwie to nie wiedzia� jak mia�by z nimi rozmawia�. Musia� przyzna�, �e �le si� czu� musz�c ci�gle uwa�a� na to, co m�wi i robi. Mia� nadziej�, �e kiedy� to minie.

Bum!

Si�a zderzenia by�a tak mocna, �e Harry nie powstrzyma� upadku na pod�og�. Jego g�owa uderzy�a o tward� posadzk�, tak mocno, i� poczu� w niej przeszywaj�cy b�l, a przed oczami zamigota�y mu czarne plamy. Podni�s� si�, opieraj�c na �okciu i pochyli� do przodu, woln� r�k� masuj�c ty� czaszki.

– Uwa�aj jak leziesz, Potter.

Harry nagle zesztywnia�.

Co? J-jak to? Przecie�… To niemo�liwe.

Ogarn�o go przera�enie. A wi�c zawi�d�… S�ysza� ten pe�en pogardy g�os, kt�ry przed chwil� wypowiedzia� jego nazwisko. Ba� si� podnie�� wzrok. Ba� si� ujrze� tego, kt�ry go przejrza�. Zastanawia� si� tylko, co teraz powie przyjacio�om. Ju� nigdy mu nie zaufaj�. Zawi�d� nadzieje czarodziejskiego �wiata… Zaraz. A jakby tak go uciszy�? Jakby sprawi�, �e straci�by pami��? Ewentualnie m�g�by j� lekko zmodyfikowa�. Tak, to by�o jedyne wyj�cie.

Harry u�miechn�� si� pod nosem i wsta� dalej nie unosz�c g�owy. Zacisn�� palce na r�d�ce i powoli podni�s� wzrok.

Przed nim sta� ch�opak wygl�daj�cy na jakie� siedemna�cie lat. Mia� czarne w�osy si�gaj�ce do ramion i nienaturalnie ciemne oczy, kt�re doskonale kontrastowa�y z blad� cer�. By� do�� przystojny, jedynym co psu�o ten efekt by� haczykowaty nos. Na jego twarzy malowa�o si� zmieszanie.

– Przepraszam, pomyli�em ci� z kim�.

Harry uni�s� do g�ry jedn� brew. Czy naprawd� wygl�da�, a� tak m�odo? Fakt, mia� dopiero dwadzie�cia lat, ale my�la�, �e zarost doda mu troch� do lat. Jak uczniowie maj� go traktowa� powa�nie skoro sam wygl�da�, jak ich r�wie�nik? Chyba musia� tu kogo� u�wiadomi�.

Gdy ju� otwiera� usta, by co� powiedzie� do g�owy przysz�a mu inna my�l. – Co tu do cholery robi ucze�?! Przecie� by�y wakacje, czy�by Dumbledor mia� ku temu jaki� pow�d?

– Co tu robisz? Nie powiniene� siedzie� teraz w domu? – Harry stara� si�, by ton jego g�osu zabrzmia� szorstko.

Ch�opak u�miechn�� si� kpi�co i opar� o �cian� krzy�uj�c r�ce na klatce piersiowej.

– O to samo m�g�bym zapyta� ciebie, nigdy wcze�niej ci� tu nie widzia�em. – Zmru�y� oczy, po czym doda�:

– Czy�by� okaza� si� tak wybitnie uzdolniony, �e uzna�e�, i� szko�a, do kt�rej ucz�szcza�e� nie spe�nia twoich oczekiwa� i postanowi�e� mierzy� wy�ej? Nie jestem pewien, czy Hogwart potrzebuje jeszcze wi�kszej ilo�ci zapatrzonych w siebie idiot�w, inaczej patrzy�by� przed siebie i nie wpad� na mnie.

Harry zacisn�� pi�ci.

Dopiero co dosta� prac�, a tu pojawia si� jaki� bezczelny typ i obra�a go, jak mu si� �ywnie podoba. Musi si� opanowa�. Musi si� opanowa�… A to co?

Harry pochyli� si� i wyrwa� ksi��k�, kt�r� ch�opak trzyma� pod pach�. Pospiesznie otworzy� j� na pierwszej stronie, po czym zamar�…

– Ty idioto, co ty sobie wyobra�asz?! Oddawaj to!

By� w zbyt wielkim szoku, by przytrzyma� mocniej podr�cznik, wi�c ch�opak bardzo szybko odzyska� swoj� w�asno��.

– Jeste�, jeste�…

– O widz� Milesie, �e ju� pozna�e� Severusa.

Dumbledor pojawi� si� nagle obok nich, wy�aniaj�c si� zza rogu. S�owa dyrektora upewni�y Harry’ego w jego przekonaniach, co do to�samo�ci ch�opaka. Kiedy otwieraj�c ksi��k� ujrza� napis „Ta ksi��ka jest w�asno�ci� Ksi�cia P�krwi”, zrozumia�, �e osob�, kt�ra przed nim stoi jest Snape. M�ody Snape.

Wci�� nie m�g� si� nadziwi�, �e ten niczym niewyr�niaj�cy si� ch�opak za kilka lat b�dzie sia� postrach w�r�d uczni�w Hogwartu. Mimo to czu�, �e nie b�dzie mia� z nim �atwego roku.

– Severusie, chcia�bym przedstawi� ci naszego nowego nauczyciela obrony przed czarn� magi�.

Harry z przyjemno�ci� patrzy�, jak oczy ch�opaka rozszerzaj� si�, a na twarzy pojawia si� zdenerwowanie.

– Ja… - zacz�� lecz Harry mu przerwa�.

– Zd��y�em troch� porozmawia� z panem Snape'em i nie ukrywam, �e licz� na owocn� wsp�prac� w ci�gu tego roku szkolnego.

– Bardzo mnie to cieszy – dyrektor u�miechn�� si� do nich obu. – Severus z przyczyn osobistych zostanie w zamku na wakacje. Mogliby�cie bli�ej si� pozna�, jestem pewien, �e Severus z ch�ci� bardziej przybli�y�by ci �ycie w Hogwarcie.

– Naturalnie, dyrektorze – odezwa� si� ch�opak.

Harry zmru�y� oczy i spojrza� na Snape’a, unosz�c k�cik ust.

– By�bym niezmiernie wdzi�czny.

�lizgon zmru�y� oczy i z nienawi�ci� wpatrywa� si� w swojego nowego nauczyciela. Harry’emu co� nie podoba�o si� w jego spojrzeniu. By� wdzi�czny, �e Dumbledor znowu zabra� g�os.

– Idziecie mo�e na obiad?

Dyrektor u�miechn�� si� do nich, po czym ruszy� w stron� Wielkiej Sali. Harry i Snape �ypali jeszcze na siebie przez chwil�, po czym do��czyli do starca.

– Opowiada�em wam, jak kiedy� zab��dzi�em w lochach i natrafi�em na…

Snape westchn�� i skrzywi� si� nieznacznie. Chocia� w tej kwestii Harry m�g� si� zgodzi� z tym t�ustow�osym dupkiem. Nawet on s�ysza� t� histori� miliony razy, chocia� nie m�g� tego przyzna� na g�os. Postanowi�, wi�c jako� skomentowa� wypowied� dyrektora.

– To interesuj�ce, Albusie.

Nawet nie zauwa�y�, kiedy doszli do Wielkiej Sali i ju� jedli obiad. Dyrektor przedstawi� go innym szybko i sprawnie. Musia� przyzna�, �e rozmowa z gronem pedagogicznym by�a mi�� odskoczni�. Przy stole siedzieli McGonagall, Sprout, Hooch, Flitwick, Dumbledor i Snape. Ten ostatni wydawa� si� nieobecny, jednak jakby wyczuwaj�c jego wzrok podni�s� g�ow� i przeszy� go badawczym spojrzeniem. Na jego twarzy pojawi� si� ironiczny u�mieszek, kt�ry wcale nie podoba� si� Harry’emu. Powr�ci� do jedzenia i niemal si� nim zad�awi�, kiedy us�ysza� pytanie, kt�re pad�o z ust �lizgona.

– Profesorze Barthes, w zwi�zku z tym, �e zostaj� na wakacje w Hogwarcie, czy nie m�g�by pan poduczy� mnie z obrony przed czarn� magi�? Oczywi�cie, je�li pan, panie dyrektorze nie mia�by nic przeciwko.

Dumbledor spojrza� na jednego, a potem na drugiego, jakby zastanawiaj�c si� nad czym� g��boko, lecz w ko�cu u�miechn�� si� szeroko.

– Uwa�am, �e to doskona�y pomys�. Milesie, co o tym my�lisz?

Harry zacisn�� pi�ci tak mocno, i� mia� wra�enie, �e zaraz z�amie trzymaj�cy w r�ce widelec. Zdoby� si� na wymuszony u�miech i powiedzia�:

– Je�eli tylko ch�opak wyka�e dobre ch�ci i naprawd� przy�o�y si� do nauki, wtedy nie b�d� widzia� ku temu przeszk�d. Nie zamierzam traci� czasu na kogo� pozbawionego ambicji.

– Niech si� pan o to nie martwi. Jestem pewien, �e sprostam pana oczekiwaniom.

Snape uni�s� k�cik ust, pozwalaj�c, by na jego twarz wp�yn�� ironiczny u�mieszek.

– Standardy, jakimi si� kieruj� s� dosy� wysokie, wi�c dobrze przemy�l swoj� ch�� porywania si� na g��bokie wody.

Harry zupe�nie zapomnia� o obecno�ci Dumbledora, jak i innych nauczycieli. Troch� dziwne by�oby wykazywanie niech�ci wobec osoby, kt�r� widzi si� pierwszy raz na oczy. Musia� by� bardziej ostro�ny. Zanim Snape zd��y� odpowiedzie�, ubieg� go dyrektor.

– Milesie, Severus jest bardzo uzdolnionym uczniem i jestem pewien, �e �wietnie sobie poradzi. Mog� za niego r�czy�.

Harry skin�� tylko g�ow� i upi� �yk soku dyniowego.

Ten rok b�dzie dla niego trudniejszy ni� my�la�. Nie chodzi tu tylko o to, �e b�dzie musia� m�czy� si� ze Snapem, kt�ry zreszt� nie m�g� mu nawet nic zrobi�, ale chodzi�o te� o to, �e b�dzie musia� sp�dza� du�o czasu z nauczycielami i dyrektorem udaj�c, �e wcale ich nie zna. Nie wiedzia� zreszt� o czym rozprawia mi�dzy sob� grono pedagogiczne podczas posi�k�w, czy te� w pokoju nauczycielskim. Mo�e s� to b�ahe historyjki o tym, co im si� przydarzy�o, kiedy przechadzali si� po czwartym pi�trze, a mo�e rozmawiaj� na bardziej polityczne tematy? Mo�e dobrze by�oby przybra� postaw� osoby ma�o si� wypowiadaj�cej, kt�ra w wi�kszo�ci s�ucha, ni� m�wi? Tak, to by by�o chyba najrozs�dniejsze wyj�cie z tej sytuacji.

Harry prze�kn�� ostatni k�s kurczaka i wsta� od sto�u. U�miechn�� si� do pozosta�ych, i gdy chcia� ju� ruszy� w kierunku drzwi, zatrzyma� go g�os Dumbledora.

– Zaczekaj Milesie. Ja te� ju� sko�czy�em, wi�c my�l�, �e mo�emy razem uda� si� do mojego gabinetu.

– Naturalnie, Albusie – powiedzia� Harry. Nagle odwr�ci� si� w stron� �lizgona – A pana, panie Snape zapraszam do mojego gabinetu jutro po �niadaniu.

*

Rozmowa z dyrektorem naprawd� go wyko�czy�a. Nie s�dzi�, �e w szkole obowi�zuje tyle zasad, a nauczyciel ma tyle obowi�zk�w. Nie mia� te� poj�cia, �e opr�cz nocnych patroli Filcha po zamku, ma je r�wnie� grono pedagogiczne. Na szcz�cie tylko na pocz�tku semestru, kiedy uczniowie wykazywali wzmo�on� aktywno��, a p�niej wybi�rczo podczas roku szkolnego. Do wielkiej sali mia� dostawa� si� poprzez pok�j nauczycielski. Rady pedagogiczne odbywa�y si� raz w miesi�cu, na kt�rych obecno�� by�a obowi�zkowa. M�g�by tak wymienia� bez ko�ca. Na dodatek do przysz�ego tygodnia musia� przedstawi� Dumbledorowi rozpisk� ksi��ek, z kt�rych b�d� korzystali uczniowie na jego lekcjach, a to oznacza�o wypraw� na Pok�tn�. Przynajmniej to ostatnie m�g� nazwa� przyjemno�ci�.

Westchn�� i opad� na wielkie ��ko wy�cielone satynow�, czerwon� po�ciel�.

Nie mia� si�y na prysznic. Zrobi to jutro rano. Postanowi�, �e kolacj� te� sobie odpu�ci.

To by� dopiero pierwszy dzie�, a ju� wydarzy�o si� tyle rzeczy i mia� wra�enie, �e to jeszcze nie koniec niespodzianek. Nawet nie wiedzia�, jak bardzo jego przypuszczenia oka�� si� p�niej trafne.

Ju� zd��y� zat�skni� za Ronem, Hermion�, Ginny i innymi osobami, kt�re otacza�y go przez ostatnie lata. Czy tak w�a�nie b�dzie wygl�da� ten rok? Czy b�dzie skazany na samotne popo�udnia w�r�d swoich kwater? Mia� nadziej�, �e nie. Mo�e spr�buje nawi�za� jakie� przyjacielskie kontakty z McGonagall? Skrzywi� si� na sam� my�l o wieczorach sp�dzonych na pogaw�dkach ze swoj� by�� nauczycielk�. Z drugiej strony herbatki z Dumbledorem wcale nie by�y takie z�e, o ile nie zadawa� m�cz�cych pyta�. Zosta� jeszcze Hagrid, kt�rego zreszt� nie by�o na obiedzie. Tak, to by�o dobrym pomys�em, by zaprzyja�ni� si� z gajowym. Mo�e nie b�dzie tak �le.

Harry u�miechn�� si� i zamkn�� oczy. Nawet nie zauwa�y�, kiedy Morfeusz zabra� go w swoje obj�cia.

Believe in Destiny

Zofia Dzieniszewska - zapiski

Menu